'Goodbye' regenachtig, koud, smoezelig, foezelig, benauwend, compactkikkerlandje. 'Hello' zeg ik tegen mijn droom die op mij wacht. Alles en iedereen gegroet en voor de laatste keer.... (de Utrechtse Dom bewonderd, getourd op mijn fietstje door deze mooie stad, een kop overheerlijke koffie in de ochtendvan mijn lieftalligeouders, veel lieve mensen knuffelen,Hierdense schapen bewonderen vanuit huis, uitslapen in het lekkerste bed ter wereld, laatste broodje rosbief, etc...)Genoeg optiesom dan tochmaar thuis te blijven? Nooooooohoo way guys!De zenuwen waren afgelopen dagen ver te zoeken, wat een rust(ja ookmet mijn geestis dat mogelijk)en de lach op mijn gezicht werd groter en groter. Wanneer mijn zenuwen toe gaan slaan vind er altijd een 'Elles ritueel' (you guys know, kben dol op rituelen)plaats:vannacht enorm heftig gedroomd over de reis, vervolgens stuiter ik de volgende dag rond (zo ook vandaag), ook wel'onrust' genoemd.Kortom, eenmooie/interessante vorm van zenuwen.

Lieve, lievemensen, dank voor alle bezoekjes, cadeautjes, smsjes, telefoontjesen kaartjes met prachtige woorden/ wensen. Echt te bijzonder, I'm impressed!

Oke morgen is DE dag. 7.30 uur zit ik in het vliegtuig. Ik vlieg via London en dan op naar Sydney waar ik zondagavond aan zal komen. In Sydney zal ik ongeveer een kleine week doorbrengen om de stad te verkennen en met name rust te vinden in mijn enorme hersenbrein. Na een week neem ik het vliegtuig naar Nieuw Zeeland en eind maart vlieg ik naar Nepal om aldaar vrijwilligerswerk te gaan doen bij Suvadra (www.suvadra.com), een kindertehuis wat in eerste instantie is bedoeld voor lichamelijk beperkte kinderen. Suvadra biedt voor deze kinderen een liefdevolle en veilige thuisbasis waar ze zichzelf mogen zijn, mogelijkheid krijgen tot onderwijs en extra zorg wanneer nodig.Na 2 maanden is mijn plan om verder te reizen door Nepal, wanneer mogelijk een bezoek te brengen aanTibet/ Chinaen ik vlieg terug via India. Jaja, het is nogal vaag en verre van concreet. Hoe en watik mijn reis ga invullen laat ik over aan het 'moment'. De bovenstaande foto(banner)zegt genoeg. Deze pijl inclusief hartkwam ik tegentijdens het wandelen vande camino richtingSantiago de Compostella: 'volg de weg van je hart'.

Hoe fijn kan het zijn, een half jaar full-time genieten met vallen en weer opstaan. Lang leve de verrijkingen van mijn leven!